Ortaokul Yıllarında Öğretmenlerim

 HAYAL GÜCÜ HİKAYEYE ÇOK ŞEY KATIYOR.

Elimde öğretmenlerimizin birlikte çekilmiş fotoğrafları var. Yenimahalle Kız Lisesinde okuduğum iki yılımı bunların üzerinden anlamaya çalışıyorum. Çok saygı duyduğum öğretmenlerimi hatırlayarak belgelerle yaşatmak istiyorum.

Fotoğrafların çekildiği tarihleri bilmiyoruz. Öğretmen isimlerini ve geçmişte yaşananları grup dinamiği kullanarak yeniden öğreniyoruz.

Benim elimdeki ölçülerden birisi giysi durumları; açık renk elbiseler ve yaz kıyafetleri varsa haziran ayı, koyu renk kışlık elbiseler varsa ekim ayı deyip işin içinden çıkıyorum.

Okul müdürü olarak bizim zamanımızda iki öğretmenimiz var. Rıza Onaran bey ilk müdür 1956 yılında görevden ayrılmış. 1956 yazı ile 1960 yazı arasında Kıbrıs'ta bulunmuş. Sonra Milli Müze Müdürü olarak Ankara'da görev almış. Onun yerine gelen İbrahim Cengiz beyin yer aldığı ilk fotoğraf 1957 Haziran ayında çekilmiş ve o zaman okula gelmiş olmalı.

Bu fotoğraf ilk lise öğrencilerinin öğretmenleri ile fotoğrafı. Bir broşürde bu fotoğraf altında 1954-55 Lise İlk Sınıf yazısı bulunuyor.

Okul açılmadan önce 1951 yılında başlayan eğitime katılanlar ile başka ortaokullardan gelen öğrenciler okulun açıldığı yıl ortaokul son sınıfı okuyup 1953 yılı Haziran ayında mezun olurlar. 1954 yılı Ekim ayında ilk lise öğrencileri olurlar. Bu öğrenciler 1957 yılı Haziran ayında ilk lise mezunları olacaklardır.

24 Ocak 1954 yılında resmen açılan Yenimahalle Ortokulu aynı yılın Ekim ayında lise eğitimine başlamıştır. İsmi de değişmiş olsa gerek..

Rıza Onaran bey zamanındaki bu fotoğraf 1955-56 öğrenim yılında 1955 yılı Ekim ayında çekilmiş.

Bu fotoğraf 1957 Haziran ayına uyuyor. Halef selef iki müdür de fotoğraf karesinde varlar. Rıza Onaran bey artık Kıbrıs'a gidecek. Belki arkadaşları ile veda buluşması.

Bizler bu son fotoğraf çekildikten 4 ay sonra 1957 Ekim ayında ortaokul eğitime başladık.

1959 yılı Ekim ayında Mustafa Kemal Lisesi açıldığı için eğitimimize orada devam ettik.

Bu fotoğraf 23 Nisan çocuk bayramını çağrıştırıyor. Saim Onan ve Necla Onan (resim öğretmenleri) fotoğraf karesinin tarihi için ailece bize bilgi veriyorlar. Aile 1953 yılında Kars'taki şark hizmetinden dönüp Yenimahalle Kız Lisesine gelmiş. O zaman tek çocukları var Levent 4 yaşında. Şimdi o 10 yaşında olmalı papyon kravatı ile resmin tam ortasında görülüyor. 2-3 yaşında bir kızkardeşi var o da yanına arkadaş bulmuş olan soldan ikinci çocuk. Annesi ve babası da resmin  sol kenarında  görülüyor. Subay elbisesi ile olan kişi askerlik öğretmeniymiş. Saim Onan öğretmenimizin iyi bir ressam olduğunu şimdilerde öğreniyorum.

Bu fotoğrafın tarihi arkasında not yazmış olan Mualla Akay öğretmenimizin kızının yardımı ile ortaya çıkıyor:   27 Mayıs 1961

Biz Mustafa Kemal Lisesi'ne taşındıktan sonra öğretmenlerin çoğu değişiyor. Bir kısım öğretmen bizimle geliyor bir kısmı da zamanla okuldan ayrılıyor. Okul daha sonra üç kat oluyor yatılı hale geliyor. Yeni öğretmenler geliyor.

Bu fotoğrafta okul müdürü Yusuf Özkılıç olmalı. Rıza Onaran misafir gelmiş olabilir mi acaba?

Lisede Kimya öğretmenimiz İbrahim Tomaç (Keşanlı) 'ın kızı Sühan Tomaç da var.

Sühan Tomaç olmasa Rıza Onaran ile birlikte, fotoğraf daha eski tarihli sanılabilir. Bu fotoğraf 1969 veya 1970 yıllarında çekilmiş olmalı.

Mustafa Kemal Lisesi öğretmenlerinin birlikte bulunduğu bu fotoğraf 1966 Mayıs ayında çekilmiş olmalı. Bizim de müdürümüz olan  Ö.Galip Çelik 17.05.1966 tarihinde görevinden ayrılmış. Belki bu da bir veda anısı.

Dikkat edilirse Yenimahalle Kız Lisesi'nden tanıdığımız öğretmenlerimiz Turgut Kurdaş, İsmail Erkal, Lütfiye Böke, Nezihe Yüksel, Semahat İçaydın, Mustafa Güner ve Hikmet Önal lisemizde görevlerine devam ediyorlar.

Doğan Öcalan Kardeşim ve ben öğretmenlerimizin unutulmaması için alttaki belgeyi hazırladık.

Gençliğimin İlk Yılları Bu Sokakta Geçti

Sokağımızın beni etkileyen bir gizemi var.

O sokakta yaşanmışlıkların doğurduğu sevginin izleri bizlerin içine işlemiş. 

Ben bilinç altında 20 yıldır bu izlerin peşindeyim.

10 yıl kadar önce Necdetler'in evinde sokağımızı konuşurken, Necdet içeri gitti iki fotoğraf getirdi. Gürel ve Koray'ın sünnet düğünü fotoğrafları. İşte ilk önemli tetikleyici buydu.

Mustafa Kemal Lisesi buluşmalarına katıldıkça sokağımıza gidiyor fotoğraflar çekiyorum.

Geçen ay Nurten Erbaşar kardeşim Yenimahalle grubuna bir fotoğraf göndermiş. "Sokağımızın kızları". Necdet'teki fotoğrafların devamı. Aynı anda çekilmiş olmalı. Ok yaydan çıktı.

Face'de ararken Gülsen Gür kardeşimin sayfasında üçüncü fotoğraf duruyor. 1935 yılında çekilmiş Feride Teyzem ve Ekrem Amcam evleniyorlar. Bu da emek verecek ve eski bilgi ve belgeleri toparlayacak olana armağan.

Hemen bir Face grubu kurdum. 19 kişi olduk. Daveti kabul etmeden izleyenlerle 25 kişiye yaklaştık. Yazarak bilgi veren sayısı ikiyi, üçü geçmiyor. 60-65 yıl sonra hatırlamak zor, hata yapmak korkusu da var. Face'de aramalarla eksikler giderilebiliyor. Aydıntan ailesi ile ilgili fotoğraf ve belgelere ulaşmam kısmen böyle oldu.

Şimdi 1960 yılını temsili olarak değişim yılı kabul edersek neler değişti sıralamaya çalışayım:

Amerika'da delikli kart ve bilgisayar hayata girdi. (İlk delikli kartı görmüştüm).
Yuri Gagarin dünya çevresinde dolaştı.

Naylon gömlek ve giderek plastik hayatımıza girdi.

Transisitör bulundu. Lambalı radyolar yok oldu.

Helikopter kullanılmaya başladı.

Pervaneli uçakların yerine iet motorlu uçaklarla yolcu taşınmaya başladı.

Türkiye, Küba ile birlikte bir nükleer hedef olduğunu fark edemeden savaşın eşiğinden döndü.

AFS(American Field Service) ve Barış Gönüllüleri ile tanıştık. Türkiye CIA için araştırma projesi oldu.

Menderes enflasyon kavramını bilmeden ülkeyi idare etti. Ülke duvara tosladı. Plan yapmanın gerektiğini öğrendik.

Sokağımızda yaşarken oluşan bu değişimler de sokağımıza verdiğimiz önemi arttırıyor.

Bizim Sokak Blogumu:

https://bizimsokakyenimahalle.blogspot.com/

Barbaros İlkokulu Blogumu:
https://bizim-barbaros-ilkokulumuz.blogspot.com/

Yenimahalle Kız Lisesi Ortaokulu Blogumu:

https://bizimykl1953-60.blogspot.com/

Bağlantılarından izleyebilirsiniz.

Nato bursu alabileceğimi 50 yıl sonra öğrendim

1963 yılında İTÜ İnşaat fakültesinde eğitime başladığım zaman Ankara Yenimahalle'de kirada oturuyorduk ve benden küçük iki kardeşim daha vardı. Babam devlet memuru idi ve onun maaşı dışında bir gelirimiz yoktu. O şartlarda İstanbul'da çocuk okutmak çok büyük bir fedakarlıktı. Sonra ben de DSİ bursu aldım ve her ay 250 TL  destek ile eğitimimi tamamladım.

2009 yılında Yenimahalle Mustafa Kemal Lisesi grubumuzu kurduktan sonra lise arkadaşları ile buluşmalar yaptık. Dostluklarımız gelişti. Bir toplantımızda Ünal kardeşim nasıl Nato bursu aldığını bana anlattı. Ünal'ın babası bir bürokrattı ve lise birincilerine Nato bursu verildiğini öğrenmiş. Okul müdürüne giderek bir belge istemiş. O zamanki müdür aynı durumda iki kişi olduğunu ben de belge istemeye  gidersem ne olacağını sormuş ve gene de bir belge düzenlemiş.

Bizim mezun olduğumuz yıllarda başarılı öğrencileri ödüllendirmenin başarısız öğrencileri daha başarısız yapacağı düşünülür iftihara geçenler bile açıklanmaz, eve mektupla gönderilirdi. Ben okul birincisi olacağımı düşünüyordum ama emin değildim. Bitirme notları asılarak ilan ediliyordu. Oradan notları alıp toplamak ve karşılaştırmak mümkün değildi. Okul idaresi bu çalışmayı yapmalı ve durumumuzu belgelemeliydi.

50 yıl sonra okul kayıtlarına eriştik. Tablolaştırınca VIFenC sınıfında hiç tanımadığımız Semih Yaşdal diye bir öğrencinin birinci olduğu ortaya çıktı. Annesi de öğretmen olan bu öğrencinin öğretmenlere giderek ricalarda bulunduğunu da öğrendim. Bu öğrenci okulu btirdikten sonraki yıllarda, rahatsızlanarak vefat etmiş. Ünal ile ben aynı toplam not derecesi ile ikinci olmuşuz. Attila'nın not toplamında hata yapılmış. Nevzat ve Attila üçüncülüğü paylaşıyorlar.

Belki de Nato bursu birinci ve ikincilere verilmiş. Belki de birinci olan öğrencinin annesinin Nato bursundan haberi vardı ve onun için uğraşıyordu.

Lisemizin 1961-62-63 yılları derece listesi aşağıdadır.

Arkadaşım Yücel Tanyeri

Bu yazımda bir arkadaşımı ve onun bir albümünü tanıtmak istiyorum.

Yücel Tanyeri ile Yenimahalle Mustafa Kemal Lisesi'nde birlikte okuyup mezun olduk. Ben FenA'da okurken o da FenB'de okuyordu. Lise sıralarında konuşmamıştık bile biribirimizle. 16-17 yaşlarında gençlerdik o zamanlar. Sonradan öğreniyorum,  ilk ve ortaokulu Samsun'da bitirmiş sonra babası tayin olunca Ankara'ya gelmişler. Fotoğrafını görünce kendisini hemen hatırladım.

Bu arada lisemizin grubu hakkında bilgi vereyim:

2003 Mayıs ayında lisemizde bir pilav günü yapılmış ve o toplantıda bir çekirdek kadro oluşmuş.Sonradan gene toplantılar olmuş.
2009 Mart ayında Hikmet Akman kardeşimizin çabaları ile Balmumcu, İstek Vakfı'nda bir toplantı yapmıştık. 
Gene o ay içinde kurduğumuz "Google Grubumuz" ve 9 Ekim 2009 tarihinde yapılan "Lisemizin  Kuruluşunun 50.Yılı" etkinliği, bu Balmumcu toplantısının ürünleridir . 

Yücel kardeşimizi bulmamız ise aşağıdaki yazısını gören bir arkadaşımızın katkısı ile oldu. Kendisi 2009 Nisan ayından beri grubumuzun etkin bir üyesidir.
http://yucel-tanyeri.blogspot.com/2008/01/beden-eitiminden-ikmle-kaliim.html

50 yıl sonra başlayan dostluklarımız çok güzel bir şekilde gelişti. Yenimahalle Mustafa Kemal Lisesi mezunları olarak çok güzel bir arkadaş grubu oluşturduk. 

Fotoğrafı Lisemizdeki toplantılardan birinde öğrencilerle sohbet sırasında çektim

Prof.Dr.Yücel Tanyeri'nin kısa bir özgeçmişi şöyle:

1970 yılında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden tıp doktoru olarak mezun oldu. 
1970-74 yılları arasında aynı üniversitede KBB asistanı olarak çalıştı ve 1974 yılında KBB uzmanı oldu. 
1974-78 yılları arasında Sağlık Bakanlığı Ankara Hastahanesi'nde KBB baş asistanı olarak görev yaptı.
1979 yılında Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi KBB Bölümüne öğretim görevlisi olarak atandı.
1982 yılında doçent  
1988 yılında profesör oldu.
2013 yılında emekli olarak, İzmir'e yerleşti.

Kendisi Hacettepe Universitesi'inin logosunu yaratan kişi olup grafik çalışmaları vardır. Ustaca yazılmış mizahi eserleri de bulunmaktadır.

http://yucel-tanyeri.blogspot.com.tr/2007/11/bir-amblem-yks_26.html 
http://yucel-tanyeri.blogspot.com.tr/2014/03/mantar-cikti.html 

Ben kendisinin Yaylalar'da(Kaçkarlar) çektiği fotoğrafları izlediğim zaman onun iyi bir kompozitör olduğunu anlamıştım. O fotoğrafları ile senfoniler yaratır. Bizlerin seyrederken yorulmamızı sağlayacak kadar, çok ama çok emek harcayarak eserler verir. Büyük bir disiplin içerisinde ve kadrajına hakim olarak karelerini seçer ve eserine yerleştirir. Arada çiçekler ve böcekler de nasiplerini alırlar. Fotoğraflarını grafik öğeler, renk ve ışık oyunları ile süsler.

Senfonileri ile albümler oluşturur. Yeni albümler yaratmak için dünyayı gezmek gerektiğini düşünür. İyi bir gezgindir de. Güney Kutbuna yaklaşmıştır. Alaska'nın üstünden uçmuş, Trans Mongolia yolculuğu yapmıştır.

Sizlere bundan sonraki yazımda, Dr.Yücel Tanyeri'nin "Orta Amerika Yollarında Maya İzleri " Albümü'nü kendi yazdığım javascript programı ile tanıtmak istiyorum.

50 Yıl Önce Yenimahalle Mustafa Kemal Lisesi'nden mezun oldum

50 yıl uzun bir zaman dilimi. Lisede okuduğumuz yıllarda öğretmenlerimiz, anne ve babalarımız daha 50 yaşlarına gelmemişlerdi. Bizler şu sıralarda artık 60'lı yaşları bitirdik veya bitirmek üzereyiz.

Diplomamda mezuniyet tarihi olarak 1.7.1963 yazıyor. 50 yıl bitmiş ve geçmiş.

8 Ekim 1959 günü, lise eğitimimi gördüğüm Mustafa Kemal Lisesi yeni kurulmuş ve orta okulu okuduğumuz Yenimahalle'de kız lisesinden sonra açılan ikinci lisemiz olmuştu. Lisemiz erkek lisesi olarak eğitime başladı. Taşınmasını öğrenciler olarak  beraberce gerçekleştirmiştik. Okulumuzun müdürü Necip Aşkın hocamızdı. Benim dönemim orta okul son sınıfı da yeni lisemizde okudu.

2009 yılında okulumuzun 50. kuruluş yılını eski mezunlar olarak kutladık. Her yıl artan sayıda katılım ile kutlamaya devam ediyoruz.. 8 Kasım 2013 günü 54. yıl toplantısında 40 kadar eski mezun buluştuk ve yeni öğrencilerimizin büyük ilgisi ile coştuk ve büyük sevinçler yaşadık

Okulumuzun ismi 27 Aralık Lisesi, Yenimahalle Erkek Lisesi (YEL), Mustafa Kemal Lisesi(MKL) gibi değişimler geçirdiği için sakladığım karnelerim bu isim kargaşasını ve yılları belgeler diye umuyorum.

 

8 Kasım 2013 günü saat 11.00 da Atamızın heykeli önünde yoklamada buluşacaktık.

Yoklamaya tam zamanında yetiştiğimi düşünüyordum, fakat birden kendimi üst geçidin merdivenlerinde buldum.

Fotoğraf çekerken  bir genç de bana hesap sormaz mı?

-Okulumun resmini neden çekiyorsun amca?

-Aslanım o okul 50 yıl önce benim okulumdu. Nereden senin oluyor?

Onu da resimledim. Tesadüfler bana yardımcı oldu.

Fotoğrafların tümü aşağıdaki bağlantıda:
https://plus.google.com/u/1/photos/110328021167455164626/albums/5947630434307493761

Gezi fotoğraflarımızı da eşim Şule Uğurlu'nun blogundan izleyebilirsiniz.:
http://suleugurlu.blogspot.com/

Ankara- Yenimahalle Çarşı

(fotoğrafları tıklayarak büyütebilirsiniz)Ankara'ya 8 Ekim 2010 tarihinde Mustafa Kemal Lisesi 51. Yıl Buluşması için gittim.
Aklımda çocukluk ve gençliğimin geçtiği bu güzel yerde, çarşı ve civarına ağırlık vererek fotoğraflar çekmek vardı. Daha önce çektiğim Yenimahalle evlerinin fotoğraflarını sosyal yaşamın geçtiği yerlerin fotoğrafları ile tamamlamayı düşünüyordum. Bunu başarabildiysem bana ne mutlu.



Postahanemiz bize hizmet eden en önemli yapılardan biriydi. Girişi aynı yerden olsa da başka bir görünümü vardı. 60'lı yıllarda pul kolleksiyonculuğu çok sevilirdi. Çoğumuzun kendimizin yaptığı pul defterlerimiz vardı. Yeni çıkan özel damgalı pulları almak için bu postahane önünde sabahın erken saatlerinde kuyruklar oluştuğunu çok iyi hatırlıyorum.

İlerde sağa giren cadde Çarşı caddesiydi. Caddeyi geçince 5.Durak otobüs durağı gazeteci kulubesi vardı. Gazeteci, mahallemizdeki evlere de gazete dağıtır ve her evin aldığı gazeteyi ezbere bilirdi. Biz de sokağımıza gelince ona yardım eder onun talimatına göre evlerin kapısına gazeteleri koyardık. Mükafatımız da kulubede bedava teksas, tommiks okumak olurdu.
Alttaki fotoğrafta ise otobüs durağının yeri ters yönden görülüyor.

Çarşı caddesinde çok kaliteli mandıralar, kasaplar, manavlar, balıkçılar ve bakkaliyeler vardı.
Bir de Taşkın sokağın köşesinde Çınar ekmek fırını bulunurdu. Bu fırın hala çalışıyor. Yenimahalle'nin ilk çocukları önce camcıda sonra bu fırının üstünde ilkokulu okumuşlar. Sonra Barbaros ilkokulu, daha sonra Fatih ilkokulu açılmış. Ben de bu fırına kıymasını götürüp pide yaptırdığımızı hatırlıyorum.

Taşkın sokağı geçtikten sonra, Çarşı caddesinde hepimizin çok sevdiği Şansal pastahanesi vardı. İlk supangleyi burada tatmıştık. Galiba peşmelba da vardı. Karşı sırada esnafa sorarak yerini öğrendim. Yünevi yazan dükkanın yerindeymiş. Solundaki bakkaliyeler de Eskişehir ve Erzurum bakkaliyeleriymiş. Bir toplantıda futbol takımında oynamış bir arkadaşım o bakkaliyelerin sponsor olarak Yenimahalle futbol takımına nasıl destek olduklarını anlatmıştı.

Yenimahalle'nin ikinci büyük sineması sağa Serdar sokağa girince biraz ilerde sağda idi. Bu sinemada Brigitte Bardot ve Parisli Kız filmi aklımda yer etmiş nedense. Bina yıkılmış uzun bir süre arsası otopark olarak kullanılmış. Şu anda yerinde iş merkezi olarak bir bina yapılmakta.

Parkımız ve Alemdar sineması 5. durağın en bilinen yerleriydi. Park önceleri pazar yeriydi sonradan pazar yeri İvedik caddesine taşındı. İvedik caddesi uzak olduğu için pazar arabası olarak tornetlerin önemi arttı. Park Yenimahalleli çocukların buluşma yeriydi. Alemdar sineması tam parkın karşısındaydı. Cumartesi Pazar ucuz halk matinesi olurdu. Alemdar sinemasında bir de düğün salonu vardı. Düğün ve nişan merasimlerine de giderdik.

Ankara-Yenimahalle Evleri 2010

13 Nisan Salı günü aniden Ankara'ya gitmem gerekti.

Bir gece kalıp 14 Nisan Çarşamba günü İstanbul'a döndüm.

14 Nisan Çarşamba gününün sabahını bu fotoğrafları çekmeye ayırdım.

Sabah 7.30 da Kızılay metrosunda başlayan yolculuğum 12.00 de gene Kızılay metrosunda sona erdi.

Fotoğraf çekmeye 8.00'de Çınar Sokak'da başladım. Çekime 10.30 civarında son verdim.

Güzergahımı ve çektiklerim fotoğrafları aşağıdaki bağlantıda tam ekran izlemenizi öneririm.

https://photos.google.com/album/AF1QipMn6RbsLX3_gG9mgksk2Ag2EIJFntdVnDxSn-Cv/photo/AF1QipOAwwyeRW_-7F9u7PniU9gHzJ1Muuy7aa2Fix8N

Tanıdığım arkadaşların evlerinin bulunduğu yerleri ve ayakta kalmaya direnen son evleri ön plana çıkarmaya çalıştım.

Ankara-Yenimahalle'nin İlk Evleri

Geçmiş ile ilgili bilmediklerimi öğrenmek beni her zaman heyecanlandırmıştır.

Yenimahalle gerçekten Ankara'nın belediye başkanlarından Ragıp Tüzün beyin büyük bir başarısıdır. O mahallede oturanların ve oradan yetişen kuşakların ülkemiz için önemini en çok orada yetişen bizler biliyoruz.

Biz Yenimahalle'ye 1955 yılında taşındığımızda yolları, okulları yapılmış, ulaşımı sağlanmış bir mahalle bulmuştuk. O zamanlarda 1948-55 yılları arasında yaşanan zorluklar pek anlatılmazdı. Yaratılan güzellikler yaşanan zorlukları unutturmuştu anlaşılan.

55 yıl sonra biraraya geldiğimiz zaman eskilerde yaşananları öğrenmemiz mümkün oluyor. Ben beşinci duraktaki fırını ramazanlarda pide yaptırmak için girdiğim kuyruklardan hatırlarım. Okulların yapımı bitmeden önce ilkokulun o fırının üstünde okunduğunu şimdi öğreniyorum.
Daha önce, camcıda okunduğunu bile öğrendim Engin Armay kardeşimden.


Gene ondan öğrendiğim ilk yapılan üç ev beni çok etkiledi. 1948 yılında 9-10. durakta bulunan camiinin altında ilk ev başlıyor, bunu beşinci durakta benzin istasyonu arkasındaki sokakta bir ev izliyor. Engin'in babası Türkiye Elektrik Etüd İdaresinde çalışan bir elektrik mühendisi(İTÜ37). Onlar da 4. durakta İkili sokaktan aşağı inip sağa dönünce sağ kolda üçüncü evde inşaata başlıyorlar. Bu da Yenimahalle'nin üçüncü evi. 1948'de başlayan inşaat 1949 yılında bitiyor ve taşınıyorlar. O yıl Engin daha 6 yaşında. 1950 yılında camcının bulunduğu bina ilkokulu oluyor ve orada okuyor, 1951 yılında fırının üstüne geçiyor. 1953 yılında Barbaros İlkokulu açılınca oraya gidiyor. Ben de aynı okulda 1955 yılında 4. sınıfa gittim

Bizim bildiğimiz açık alanların da evlerle dolu olduğu günümüzde bizim yaşadığımız Yenimahalle'yi yolları yapılmakta olan ve üç ev inşaatının görüldüğü boş bir arazi olarak düşünmek hiç kolay değil.

Rukiye Törüner Öğretmenimizdi

53 yıl sonra Rukiye öğretmenim sayesinde Arif Nazlıoğlu kardeşimle tekrar tanıştık.
Arif Nazlıoğlu YMKL626364 grubumuza katıldı. 1965 yılından beri Yenimahalle ile bağlantısı kopmuş. Grubumuza gönderdiği iletide Barbaros İlkokulunda okuduğunu ve öğretmeninin Rukiye Törüner olduğunu yazmış. Bende 10 Mart 1957 tarihinde çekilmiş olan ilkokul sınıf fotoğrafı bu olayı aydınlatır diye düşündüm. Dün akşam bilgisayar başında sohbet ederken fotoğrafı gönderdim ben öğretmenimin sağındayım demez mi....Ben de öbür yanındayım...Yüzümün bir kısmı çıkmamış. Dünyalar bizim oldu.

Rukiye öğretmenim çok sevecen ve bilgili bir öğretmendi ve bizleri çok iyi yetiştirdi. Eşi Enver Törüner de öğretmendi. En önemlisi oğulları Attila benim en sevdiğim arkadaşlarımdan biri oldu. Liseyi aynı sınıfta okuduk. İstanbul'a sınavlara beraber gittik Beraber yurtta kaldık plajlara gittik, İstanbul'un tadını çıkarttık. Lisemizin 50.Yıl toplantısında Attila'dan öğretmenimin haberlerini aldım. Antalya'da olduğunu öğrendim.

Bunlar da o günlerden kalan belgeler. Biz Yenimahalle'ye1955 yılında geldik. Ben Barbaros İlkokulunda 4. ve 5. sınıfları okudum.

Bu fotoğrafta kendini veya yakınını bulan kişiler bizleri bulur diye bekliyoruz.

İlk kompozisyon sınavım

Elime eski bir belge geçti. Dahi anlamına gelen de harfini ayırmaya niçin bu kadar dikkat ettiğimi şimdi anladım. Ciddi bir öğretmeni ve kağıdı nasıl okuduğunu göstermesi bakımından da iyi bir örnek. Öğretmenimin uyarılarının önemi dışında bana verdiği not da teşvik edici. Bu kompozisyon benim çocuk zayıflığımı çok güzel yansıtıyor. Okuduğum kitap sayısı sınırlı, fikir üretmede hayal gücüm zayıf. Sınav baskısı üzerimde ve hep aynı şeyleri tekrarlıyorum. Yazıyı bitirecek kadar malzemem yok ama gene de bitmiş sayılabilir. Öğretmenimiz çok sert ve notu kıt bir hanımdı. Süheyla ismini uyduruyor veya yakıştırıyor da olabilirim. Ama elimde çok sağlam bir bağlantı var. Cengiz Toklu arkadaşımın evine karşı girişi camlı bölmeli bir evde otururdu. Onun öğretmenin ismini daha iyi hatırlaması gerekir. Süheyla ismi doğruysa ben bile 52 yıl sonra hafızamın kuvvetli olduğuna inanacağım.

Maalesef doğru isim Süeda Ciritli imiş. 03.04.2021

Yenimahalle-Ankara'da geçen 8 yılım ( 1955-1963)

Yenimahalle 1950'li yıllarda belediye reislerinden Ragıp Tüzün tarafından gerçekleştirilmiş ilk ve başarılı toplu konut projesidir. İlkokul 4-5. sınıfları Barbaros İlkokulu'nda, ortaokulu Yenimahalle Kız Lisesi'nde(YKL), liseyi yeni açılan Mustafa Kemal Lisesi'nde okudum (MKL).

Oturduğumuz ev Miralay Nazım bey sokakta ve Barbaros İlkokulu'na çok yakındı. 8 yılım bu sokakta geçti. Mahallemizde hemen hemen herkes birbirini tanırdı. Hatırlayabildiğim kadar sokağımızda oturan arkadaşları ve evlerini işaretledim. 40 yılı aşan bir zaman sonrasında bazı isimleri çok zor hatırladım. Bu sokakta her türlü yaramazlık yapılır ve gündüz gece her türlü oyun oynanırdı.
Mustafa Kemal Lisesi öğretmenleri ve beraber okuduğumuz arkadaşlarımla benim yaşamımı şekillendiren okul oldu. Ne yazık ki üç, dört arkadaş dışında biraraya gelmek bir daha mümkün olmadı